Om een bevriende bloemist te helpen in deze tijd, bezorg ik bloemen in Zeist.
Maandag 23-03-2020
Soepel draai ik mijn auto half de stoep op en stap uit en draai me om. Op het moment dat ik me voorover buig om het boeket te pakken, trekt een bruin plakkaat mijn aandacht. Recht onder mij op de stoep, zie ik de afdruk van mijn voorband en iets wat lijkt op het profiel van de hak van mijn schoen.
Met poep onder mijn Linkerschoen, de voet die ik als eerste neerzet bij het uitstappen, kun je niet naar klanten. Vloekend kijk ik om me heen en zoek naar een grasveldje, een stuk grond of een takje om de hondendrol tussen de ribbels van mijn schoen uit te peuteren.
Om er zeker van te zijn dat ze echt schoon zijn en dat ik straks geen stront aan mijn matten heb, giet ik tot slot een klein scheutje water uit een van de bloemenemmers over mijn zool.
Half tien ’s morgens is de eerste ruiker van de dag voor mij. Hier op de Joost van den Vondellaan, laat dichterlijke vrijheid zich heel even in een enkel woord vangen:”shit.”
Niels ®elen
