Om een bevriende bloemist te helpen in deze tijd, bezorg ik bloemen in Zeist.

Dinsdag 17 maart 2020

‘Ze was zeker niet thuis?’ vragen de oudere dame en man die me al volgen vanaf het moment dat ik ik hier op de zesde verdieping uit de lift stapte.

‘Jawel hoor,’ antwoord ik vriendelijk, ‘maar ik moet de bloemen voor de deur zetten om contact te vermijden. Mevrouw vogel was er erg blij mee.’

‘Ja nou,’ een korte toon waarschuwt me dat de lift is aangekomen, ‘nogal wiedes, vind je ook niet?’ Ze kijkt naar de man die wat aan zijn volle baard plukt. Als de deuren openen, laat hij de dame voorgaan en stapt vervolgens zelf de lift in.

‘Is hier ook een trap?’

‘U mag best mee hoor,’ antwoord de dame, ‘gezellig.’

‘Dat is daar, maar,’ benadrukt hij, ‘u moet toch zeker ook naar beneden?’

‘Protocol,’ leg ik uit, ‘het is beter als we niet samen in die kleine lift staan.’ Schouderophalend en een tikje beledigd dat ik de lift niet met hen wil delen, kijken ze toe hoe ik in het trappenhuis. verdwijn. Hier op de zesde verdieping van het verzorgingstehuis is het virus nog niet doorgedrongen.

Niels ®elen