Dagboek van een pelgrim deel 5: Aardappel

16-5 Brive La Gaillarde – Lourdes

Deel 4 lees je hier

(Dag 4 vervolg Bernadette’s Angels, bedevaart Lourdes)

 

Half drie ’s middags, achter horizon opent een muil van scherpe witte tanden zich. Daar aan de voet van de Pyreneeën, daar ligt Lourdes, daar moeten we zijn. De finish, waar het einde van mijn zadelpijn lonkt, omdat de ronkende cilinders van de motor onder mij voelen allang niet meer als een massage. Eerder als knietjes in mijn bilspier.

‘Over twee uur zijn we er.’ Joop lijkt nog even ontspannen op zijn motor te zitten als toen hij er vanmorgen om acht uur opstapte. ‘Lourdes is zo bijzonder. Het heeft iets magisch, je voelt het als je dichterbij komt, dan gebeurt er iets met je.’

Verlangend naar dit wonder, kijk ik naar de Pyreneeën.

‘Als je de stad in stijl wilt binnenrijden,’ drukt Joop me op het hart, ‘dan moet je dat op een Harley doen.’

‘Mijn knieën, dijen en kont doen zeer. Omdat ik foto’s maak heb ik af en toe nog wat afleiding, maar zodra ik de camera uit zet…’ Lach ik terug. ‘Als ik geen pijn heb, voel ik jeuk op plekken waar ik niet kan krabben. Dan schuif ik mijn helm op en neer en wat stijl is weet ik allang niet meer.’

Een goede passagier heeft ook geen boodschap aan stijl. Zo’n Ché Guevara look mag dan leuk zijn, maar elke motard bij wie ik deze week opstapte vertelde me dat een goede passagier als een zak aardappelen moet zijn. Die hoeft niet te filosoferen, maar ploft op het zadel en ligt daar gewoon. Omdat magie nu eenmaal niet werkt zonder toverspreuken, sla ik een kruis bid kort:

‘Oh heer, als u water in wijn kunt veranderen, mag ik u dan vragen om mij voor die laatste uren de beste zak aardappelen te laten zijn die er ooit op het zadel van een Harley lag? Niet zozeer voor Joop, veel meer nog voor mijzelf.’

 

Share and Enjoy !

Shares

Leave a reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door ExactMetrics