12 Feb ’21 lockdown dag 57

Achter de rug van mijn moeder had ik heel goed gekeken hoe het moest. Om te beginnen prop je de was in de trommel en je duwt de deur dicht tot de klik. Vervolgens kiep je een paar fikse scheppen waspoeder in het bakje, stelt de temperatuur in, kiest een programma, drukt op start en de rest gaat vanzelf. 

Een kind kan de was doen. Alleen bij het programma werd ik even overvallen door een moment van twijfel: Katoen, zijde, wol of bonte was? Aangezien de deur van de wasmachine niet meer open wilde, keek ik door het glas de trommel in. ‘Van alles wat’ leek me en dus koos ik voor een bonte was op 65˚.

De tirade van mijn moeder over mijn behulpzaamheid, heb ik nooit begrepen. In mijn ogen had ik toen net zoveel te maken met de gekrompen truien en roze overhemden van mijn vader, als nu met de blauwe honden die in het Russische Dzerzhinsk rondlopen.