Aasgieren

Morgen rennen ze naar de boekwinkels. 
Empathische, keurige, correcte, bewuste en tolerante medemensen. 
Hun exemplaar van verontwaardiging ligt gereserveerd onder de toonbanken.

Ze slepen hun potloden,
scherper dan kogels
en waren erbij:
op de pleinen waar ze handen vasthielden, huilden en troostten.
“Je suis Charlie!”
Krasten de nieuwe helden.

Ze waren erbij,
niet vanaf het begin, maar
te laat. 
Aasgieren komen altijd 
te laat.

Niels ®elen